Om op Kho Khao Island te komen, moeten we met de auto oversteken met een Pontje. De autopont (niet het nieuwste model) vertrekt echter pas als hij vol zit, of na 2 uurtjes (het wordt 2 uurtjes wachten)
We verblijven hier 2 dagen op het Hopla Beach Leuke Chil plek, met wat bamboe/rieten huisjes aan een lang verlaten strand. Het water is hier niet helder, geen snorkel plek dus.
Er lopen hier heel veel heremiet kreeften rond, grappig om te zien hoe ze zich in Schelpen van alle formaten (sommige zijn echt groot) maar rond blijven kruipen.
Aan de Thaise kust komen we geregeld “Tsunami evacuation Route” borden tegen, en omdat dit eiland geen heuvel of berg is wijzen de borden hier naar Betonnen torentjes waar je in geval van een Tsunami alarm op kan klimmen.
Als we na 2 strand dagen weer de pont rijden, om het eiland te verlaten, zien we hem net wegvaren. Gelukkig heeft de kapitein het gezien en vaart nog even terug om ons op te pikken (wat aardig hé, hoeven we geen 2 uur te wachten !) Dit is trouwens een zijspan van een ZZP'er met z'n geoogste Palmolie noten die net als in Maleisië hier veel wordt verbouwd.
We verlaten nu Zuid-Thailand en reizen in 3 dagen langzaam langs de kust naar Hua Hin om Sirirat (eindelijk) te zien. Het weer slaat nu ietsje om, meer bewolking elke dag wel een (klein) buitje, en wat meer wind (een warme föhn) dus meer golven. Dit deel van Thailand is wat minder bekend denken wij want we zien weinig toeristen ondanks het allemaal toch mooie plekjes zijn.
We verblijven hier 2 dagen op het Hopla Beach Leuke Chil plek, met wat bamboe/rieten huisjes aan een lang verlaten strand. Het water is hier niet helder, geen snorkel plek dus.
Er lopen hier heel veel heremiet kreeften rond, grappig om te zien hoe ze zich in Schelpen van alle formaten (sommige zijn echt groot) maar rond blijven kruipen.
Aan de Thaise kust komen we geregeld “Tsunami evacuation Route” borden tegen, en omdat dit eiland geen heuvel of berg is wijzen de borden hier naar Betonnen torentjes waar je in geval van een Tsunami alarm op kan klimmen.
Als we na 2 strand dagen weer de pont rijden, om het eiland te verlaten, zien we hem net wegvaren. Gelukkig heeft de kapitein het gezien en vaart nog even terug om ons op te pikken (wat aardig hé, hoeven we geen 2 uur te wachten !) Dit is trouwens een zijspan van een ZZP'er met z'n geoogste Palmolie noten die net als in Maleisië hier veel wordt verbouwd.
We verlaten nu Zuid-Thailand en reizen in 3 dagen langzaam langs de kust naar Hua Hin om Sirirat (eindelijk) te zien. Het weer slaat nu ietsje om, meer bewolking elke dag wel een (klein) buitje, en wat meer wind (een warme föhn) dus meer golven. Dit deel van Thailand is wat minder bekend denken wij want we zien weinig toeristen ondanks het allemaal toch mooie plekjes zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten